Ik ben in de zevende hemel! Zaterdag kreeg ik van Twan al mijn verjaarscadeau: De moestuin van Mme Zsazsa. Een jaar zaaien, koken en proeven. Geweldig! Nu kon ik direct aan de slag met de zelf geoogste groenten!
Het boek is prachtig, handig, informatief en humoristisch. Ik weet nu bijvoorbeeld ineens waarom de wortels in het ene bed aparte gedrochtjes zijn geworden en die in het andere bed wortels volgens de norm van de Europese Unie: de gedrochten stonden in te rijke grond, terwijl wortels arme(re) grond nodig hebben zodat ze zo diep mogelijk naar beneden reiken voor voedingstoffen: een verticale peen is geboren :-)
Het boek is een aanrader voor iedereen die een moestuin heeft, een moestuin wil beginnen of dit ooit van plan is. Geloof me: door dit boek wil je nog liever gisteren dan morgen een eigen moestuin :-) De handige groentefiches zijn, nou ja ik zei het al: handig!
En dan de recepten. Ik ben LYRISCH! Ik schrijf dit met een reden in kapitalen, want ik ben over het algemeen enthousiast van aard, maar dit is echt geweldig! We hadden het er laatst nog over: we hebben een kookboek nodig met de visie en aanpak van De Zilveren Lepel, maar met ingrediënten uit het AH basiskookboek. Tadaa, dit is het! Zo komen alle recepten met rodekool van de Allerhande me al jaren de strot uit en legt de smaak het altijd af tegen het snijdgeploeter. Die kolen zijn niet om door te komen en ik eindig altijd met mijn grootste mes totaal verankerd in de kool. Meer een moordwapen dan een avondmaaltijd. Wil je rodekool maken met De Zilveren Lepel dan kun je maar één recept maken (tja, rodekool zal wel geen inheemse groente zijn in Italië...) waarbij je dan ook direct een 'rauwe, gezouten ham van 3 kilo' nodig hebt. Toegegeven: het is een recept voor tien personen, maar voor een alledaagse toepassing van rodekool moet je dus niet in Italië zijn. Maar Mme Zsazsa is het gelukt (of eigenlijk Dorien Knockaert, want zij schreef de recepten (zie hieronder een link naar haar blog Jonge Sla)): een recept voor rodekoolsalade dat je kookkunsten niet tot in den treure beledigt zoals sommige Allerhanderecepten (voeg pakje A bij pakje B, roer er water doorheen: klaar. Triest. Zulke misbaksels zouden niet eens 'recept' genoemd mogen worden) en dat ook nog to die for is (sorry voor alle bijzinnen, heb je nem nog?). Je kunt het recept zowel gebruiken als bijgerecht en hoofdgerecht en daar krijg je dan allemaal tips voor en er staan veganistische opties bij. Ik ben fan!
En ik ben ook fan van de wortelquiche van Mme Zsazsa. Dorien schrijft ergens: roosteren brengt het beste van groenten naar boven en na het proeven van deze quiche kan ik niet anders dan het roerend met haar eens zijn. Zelfs na het aansnijden zag de taart er uit als taart (geef toe: dat is vaak wel anders...) en de kruidenmelange was de bom!
Ik kan de recepten hier niet plaatsen, aangezien er zeer duidelijk staat dat er niets mag worden verveelvoudigd en ook omdat ik eigenlijk vind dat iedereen dit boek moet kopen. Maar na een paar minuten surfen vond ik het recept hier. Misschien haalt het je over :-) De Taartbodem waarover in het recept wordt gerept is ook een recept op zich, maar je kunt natuurlijk je eigen 'hartige taartdeegrecept' gebruiken. Het recept van de rodekoolsalade vind je hier. Grappig, haar foto ziet er weer totaal anders uit dan de mijne, maar wij hadden dan ook geen feta, want we hadden al die overheerlijke quiche.
Kerstdiner
Wintergroenten
Pompoentaart
Gepofte rode bietensoep
My New Roots Experiment - Dag 3
My New Roots Experiment - Dag 1
 |
| Opmaak met dank aan Fernie :-) |
